Een dikke week hebben we samen met Inge en Brenda op Lombok rond gereden met de scooter. Een dikke week heb ik me in het Paradijs gewaand...zowel op vlak van natuur als op valk van mensen. Twee weken hebben we genoten van ons gezelschap uit België, een beetje 'thuis' op Lombok.
Lombok is een eiland gelegen ten oosten van Bali en ze hebben ongeveer dezelfde oppervlakte. Maar Lombok is 10x mooier, rustiger, ongerepter en idyllischer dan Bali.
Het enige verschil is dat we van het Hindoeïsme in Bali overgingen naar de Islam in Lombok.
Het toerisme is er nog niet echt doorgebroken, behalve op 2 plaatsen nl. Kuta in het zuiden en Senggigi in het westen. Maar dan nog is het er rustig. Ik moet er wel bijvertellen dat we hier in het laag seizoen zijn, de maanden juli en augustus zouden veel drukker zijn...
Nadat we Inge en Brenda op de luchthaven van Praya hebben opgepikt en hun de eerste dag hebben laten kennismaken met onze scooters, de vochtige warmte en het gewone Indonesische leven, zijn we vertrokken op onze 'Tour de Lombok'. Twee scooters, vier dagrugzakken en vier vrienden. Het was zalig!
Het enige verschil is dat we van het Hindoeïsme in Bali overgingen naar de Islam in Lombok.
Het toerisme is er nog niet echt doorgebroken, behalve op 2 plaatsen nl. Kuta in het zuiden en Senggigi in het westen. Maar dan nog is het er rustig. Ik moet er wel bijvertellen dat we hier in het laag seizoen zijn, de maanden juli en augustus zouden veel drukker zijn...
Nadat we Inge en Brenda op de luchthaven van Praya hebben opgepikt en hun de eerste dag hebben laten kennismaken met onze scooters, de vochtige warmte en het gewone Indonesische leven, zijn we vertrokken op onze 'Tour de Lombok'. Twee scooters, vier dagrugzakken en vier vrienden. Het was zalig!
De eerste halte was het eiland Gili Gede (Gili betekend trouwens eiland) dat we bereikten na een mooie scootertocht en een boottochtje van 5 min. Het eiland bevindt zich ten noorden van het zuid-westelijke uitsteeksel... ;-) We vonden er een leuke en kleine homestay aan het strand bij heel vriendelijke mensen. We genoten van de rust en het lokale leven met de kinderen die 's morgens de schoolboot namen naar het vaste land, de vissers, een hevige stortbui, de hanen en geiten en honderden kleine krabben die eveneens honderden kleine putjes graven in het zand om zich te verstoppen bij gevaar...
Van Gili Gede reden we richting Kuta (zuiden), door de bergen. De weg was goed tot een bepaald punt...de plaatselijke bevolking had ons er al voor gewaarschuwd, maar we moesten er door want veel slaapgelegenheid was er anders niet... Na veel zand, putten, keien, steile beklimmingen en afdalingen bereikten we tegen 19u Kuta. Het was een hele rit, die veel concentratie vergde. Ik voelde me soms net op een crossparcours ;-). Maar dat hebben we dan ook weeral maar geleerd! :-) We waren er behoorlijk moe van! Maar onderweg was het zoooo mooi met prachtige uitzichten en reden we door zovele traditionele dorpen met zovele wuivende handen dat het zeker de moeite waard was!
In Kuta bleven we 2 nachten en genoten van het iets westelijker gelegen idyllische strand van Selong Blanak. Wooooow! Voor mij het mooiste tropische strand dat ik ooit gezien heb!! De verse kokosnoot en elkaars gezelschap maakten deze perfectie nog perfecter ;-)
Van Gili Gede reden we richting Kuta (zuiden), door de bergen. De weg was goed tot een bepaald punt...de plaatselijke bevolking had ons er al voor gewaarschuwd, maar we moesten er door want veel slaapgelegenheid was er anders niet... Na veel zand, putten, keien, steile beklimmingen en afdalingen bereikten we tegen 19u Kuta. Het was een hele rit, die veel concentratie vergde. Ik voelde me soms net op een crossparcours ;-). Maar dat hebben we dan ook weeral maar geleerd! :-) We waren er behoorlijk moe van! Maar onderweg was het zoooo mooi met prachtige uitzichten en reden we door zovele traditionele dorpen met zovele wuivende handen dat het zeker de moeite waard was!
In Kuta bleven we 2 nachten en genoten van het iets westelijker gelegen idyllische strand van Selong Blanak. Wooooow! Voor mij het mooiste tropische strand dat ik ooit gezien heb!! De verse kokosnoot en elkaars gezelschap maakten deze perfectie nog perfecter ;-)
Na een kleine shoppingbeurt in Kuta reden we noordwaarts langs de traditionele Sasak dorpen met hun huizen volledig uit bamboe. In Sade kregen we een geslaagde rondleiding door één van de inwoners. Heel interessant!
De weg verder noordwaarts richting de rijstvelden van Tetebatu verliep vlot tot google maps ons verkeerd liet rijden...en we zo op ongelooflijk slechte weg kwamen, steeds maar klimmen met veel modder en stenen...maar gelukkig hield een vriendelijke Lombokees ons tegen en zei dat we echt wel verkeerd waren. De 'weg' zou ons steeds dichter bij de nog steeds actieve vulkaan Rinjani brengen (3.726m), maar dat was niet de bedoeling met onze scooters ;-). Bedankt vriendelijke man, zo geraakten we na 20 min wel op de plaats waar we moesten zijn. :-) Al gaf de slechte weg ons wel een inkijk op de verder afgelegen dorpen en mooie zichten op de rijstvelden en Rinjani.
Na een verkwikkende nacht nam een gids ons mee op rondleiding door de prachtige terrasvormige rijstvelden met de prachtige tinten groen en het mooie uitzicht op de vulkaan. We kregen te horen hoe alle stadia van de rijstteelt verlopen en ook mochten we zelf proberen om de rijstkorrels te oogsten. Fijn! Maar toch redelijk wat arbeid voor een kilo rijst! Lombok komt bij normale oogsten net toe om zijn inwoners van rijst te voorzien. De mensen eten hier vooral veel groene bonen, spinazie, sojascheuten, tempé, komkommer, kip en rijst. Dit alles steeds erg pikant klaargemaakt! We hebben heel wat gezweet bij de plaatselijke eetstalletjes! ;-)
Van Tetebatu reden we steeds hoger het gebied rond de vulkaan Rinjani in, door dichte bossen met apen, maar met nog maar weinig dorpen. De weg was goed, maar soms zo stijl dat zig zag rijden noodzakelijk was om de top te halen! ;-) Eens aangekomen in Sembalun Bumbung namen we onze intrek in een gastvrije homestay en verkenden we het dorpje met zijn vriendelijke inwoners! Een fotoschoot met een paar plaatselijke jongens, maakten 'hun' dag goed...
Na afscheid genomen te hebben van onze gastheer, de pronte haan Stracciatella, de zwart-wit kat Flippo en de rosse Miauwer, konden we aan de afdaling beginnen. Remmen in paraatheid en maar bollen tot we de zee in Obel Obel bereikten. Wat een schoonheid en rust onderweg! We reden de oostkust verder naar beneden tot we een leuke overnachtingsplaats met zicht op zee hadden gevonden in Sambelia. En voor de zoveelste avond kwamen de kaarten na het eten weer boven en speelden we hartenjagen...
Na een heerlijke banana pancake, wat tropisch fruit en een kop Lombok Koffie vertrokken we voor onze laatste echte scooterrit op Lombok. We vervolgende onze weg langs de oostkust tot we Tanjung Luar bereikten en de weg richting Praya konden nemen. Onderweg genoten we van de natuur en de lieve mensen. We passeerden grote palmplantages en een traditionele trouwparade. Gelukkig geraakten we net op tijd in ons hotel voor er een onweer losbarstte.
De volgende dag reden we naar de toeristische badplaats Senggigi. Waar we ons installeerden in een homestay... Het was shoppingtime, want veel mogelijkheden voor souvenirs of postkaartjes hadden de meisjes nog niet gehad onderweg... Ook ik zag mijn kans, want nu had ik een mogelijkheid om de bagage van Inge en Brenda ook nog wat aan te vullen zonder dat ik er zelf nog een paar weken mee moet sleuren ;-) We genoten van lekkere pasta met seafood aan het water en een heerlijke cocktail. Merci Brenda voor je traktatie!! :-)
De volgende ochtend verliep niet zo vlot...ik stond op met last van mijn maag (misselijk) en een tijdje later zagen we beestjes in ons muskietennet...bedbugs zo bleek!!
G**verdomme!!! Dat betekende dat al onze bagage en hetgeen we aanhadden moest gewassen (zo warm mogelijk) en gedroogd worden. En we moesten een andere plaats zoeken om te slapen want hier wilden we niet blijven. Op de koop toe werd onze gastheer boos en agressief toen ook Inge en Brenda hun reeds betaalde geld voor de 2de nacht terugvroegen!! Pfff wat een toestanden. We maakten dat we weg waren en stapten de volgende dag op de boot naar Gili Air. Naar de paradijselijke rust....met snorkelen, luieren, eten en kaarten :-)
Ondertussen sta ik, een week later, vol met bedbug beten... gelukkig wordt je er niet ziek van, maar jeuken doen ze enorm!! Aangezien de allergische reactie op de beten pas na een aantal dagen kan komen (of helemaal niet) weet je dus eigenlijk nooit zeker in welk hotel je ze hebt opgeraapt. Behalve als je ze ziet kruipen zoals wij ;-) En zo verspreiden de bedbugs zich dus naar vele hotelkamers, zelfs in Europa! In New York hebben ze onlangs ook last gehad van een bedbugplaag...dus het is helemaal niet iets voor minder ontwikkelde landen...
Brenda en Inge, heel erg bedankt voor jullie komst! Het was een super leuke trip door Lombok met ons vieren! We hebben er van genoten! Tot binnenkort terug in België! xxx
De weg verder noordwaarts richting de rijstvelden van Tetebatu verliep vlot tot google maps ons verkeerd liet rijden...en we zo op ongelooflijk slechte weg kwamen, steeds maar klimmen met veel modder en stenen...maar gelukkig hield een vriendelijke Lombokees ons tegen en zei dat we echt wel verkeerd waren. De 'weg' zou ons steeds dichter bij de nog steeds actieve vulkaan Rinjani brengen (3.726m), maar dat was niet de bedoeling met onze scooters ;-). Bedankt vriendelijke man, zo geraakten we na 20 min wel op de plaats waar we moesten zijn. :-) Al gaf de slechte weg ons wel een inkijk op de verder afgelegen dorpen en mooie zichten op de rijstvelden en Rinjani.
Na een verkwikkende nacht nam een gids ons mee op rondleiding door de prachtige terrasvormige rijstvelden met de prachtige tinten groen en het mooie uitzicht op de vulkaan. We kregen te horen hoe alle stadia van de rijstteelt verlopen en ook mochten we zelf proberen om de rijstkorrels te oogsten. Fijn! Maar toch redelijk wat arbeid voor een kilo rijst! Lombok komt bij normale oogsten net toe om zijn inwoners van rijst te voorzien. De mensen eten hier vooral veel groene bonen, spinazie, sojascheuten, tempé, komkommer, kip en rijst. Dit alles steeds erg pikant klaargemaakt! We hebben heel wat gezweet bij de plaatselijke eetstalletjes! ;-)
Van Tetebatu reden we steeds hoger het gebied rond de vulkaan Rinjani in, door dichte bossen met apen, maar met nog maar weinig dorpen. De weg was goed, maar soms zo stijl dat zig zag rijden noodzakelijk was om de top te halen! ;-) Eens aangekomen in Sembalun Bumbung namen we onze intrek in een gastvrije homestay en verkenden we het dorpje met zijn vriendelijke inwoners! Een fotoschoot met een paar plaatselijke jongens, maakten 'hun' dag goed...
Na afscheid genomen te hebben van onze gastheer, de pronte haan Stracciatella, de zwart-wit kat Flippo en de rosse Miauwer, konden we aan de afdaling beginnen. Remmen in paraatheid en maar bollen tot we de zee in Obel Obel bereikten. Wat een schoonheid en rust onderweg! We reden de oostkust verder naar beneden tot we een leuke overnachtingsplaats met zicht op zee hadden gevonden in Sambelia. En voor de zoveelste avond kwamen de kaarten na het eten weer boven en speelden we hartenjagen...
Na een heerlijke banana pancake, wat tropisch fruit en een kop Lombok Koffie vertrokken we voor onze laatste echte scooterrit op Lombok. We vervolgende onze weg langs de oostkust tot we Tanjung Luar bereikten en de weg richting Praya konden nemen. Onderweg genoten we van de natuur en de lieve mensen. We passeerden grote palmplantages en een traditionele trouwparade. Gelukkig geraakten we net op tijd in ons hotel voor er een onweer losbarstte.
De volgende dag reden we naar de toeristische badplaats Senggigi. Waar we ons installeerden in een homestay... Het was shoppingtime, want veel mogelijkheden voor souvenirs of postkaartjes hadden de meisjes nog niet gehad onderweg... Ook ik zag mijn kans, want nu had ik een mogelijkheid om de bagage van Inge en Brenda ook nog wat aan te vullen zonder dat ik er zelf nog een paar weken mee moet sleuren ;-) We genoten van lekkere pasta met seafood aan het water en een heerlijke cocktail. Merci Brenda voor je traktatie!! :-)
De volgende ochtend verliep niet zo vlot...ik stond op met last van mijn maag (misselijk) en een tijdje later zagen we beestjes in ons muskietennet...bedbugs zo bleek!!
G**verdomme!!! Dat betekende dat al onze bagage en hetgeen we aanhadden moest gewassen (zo warm mogelijk) en gedroogd worden. En we moesten een andere plaats zoeken om te slapen want hier wilden we niet blijven. Op de koop toe werd onze gastheer boos en agressief toen ook Inge en Brenda hun reeds betaalde geld voor de 2de nacht terugvroegen!! Pfff wat een toestanden. We maakten dat we weg waren en stapten de volgende dag op de boot naar Gili Air. Naar de paradijselijke rust....met snorkelen, luieren, eten en kaarten :-)
Ondertussen sta ik, een week later, vol met bedbug beten... gelukkig wordt je er niet ziek van, maar jeuken doen ze enorm!! Aangezien de allergische reactie op de beten pas na een aantal dagen kan komen (of helemaal niet) weet je dus eigenlijk nooit zeker in welk hotel je ze hebt opgeraapt. Behalve als je ze ziet kruipen zoals wij ;-) En zo verspreiden de bedbugs zich dus naar vele hotelkamers, zelfs in Europa! In New York hebben ze onlangs ook last gehad van een bedbugplaag...dus het is helemaal niet iets voor minder ontwikkelde landen...
Brenda en Inge, heel erg bedankt voor jullie komst! Het was een super leuke trip door Lombok met ons vieren! We hebben er van genoten! Tot binnenkort terug in België! xxx