Als jullie in België een diepe put graven komen jullie hier uit, verder van thuis kunnen we niet of we moeten de ruimte in gaan ;-). Nieuw Zeeland is het land waar het woordje 'Waaaaaw!' wel een paar keer per dag uit je mond komt! Het is hier prachtig!
In Auckland hebben we gezocht achter een geschikt transportmiddel om dit mooie land mee te doorkruisen. Na lang overwegen is het een knal groene Jucy Camper geworden.
Samen met Patrick hebben we onze Lucy, van Jucy, volgeladen en zijn we vertrokken richting Te Aroha (150km ten zuid-oosten van Auckland). Daar hadden we afgesproken met Ludo, onze vriend uit Hechtel, die de wereld rondfietst en ondertussen ook in NZ was aangekomen. Het was een leuk weerzien! Aangezien Ludo nog bij andere vrienden logeerde, zijn wij eerst nog de Coromandel gaan verkennen. Maar onze Jucy Camper deed vanaf dag 1 al een beetje moeilijk..., we hadden problemen met onze waterpomp in het woongedeelte en er kwam geen muziek uit de boxen vooraan.... :-( Dat was minder....en aangezien we net in de periode tussen Kerst en Nieuwjaar zaten was er geen enkele technieker/garage beschikbaar die ons kon verder helpen. We hebben moeten wachten tot een paar dagen na nieuwjaar vooraleer er terug water uit onze kraan kwam...
Het scheireiland Coromandel (ten oosten van Auckland) is heel mooi! Met natuurlijk heel veel stranden en kronkelende wegen. Onze kampeerplaatsen waren stuk voor stuk erg de moeite en gratis! Wakker worden met het geluid van de golven van de zee is toch iets speciaal! Al kregen we er wel direct een geschreven verwittiging dat we niet mochten drinken in het openbaar, en dus ook niet aan onze camper. Er was een totaal alcoholverbod tijdens de feestdagen...wisten wij veel!? De politieagente was niet echt in een goede bui, want we moesten zelfs onze geopende pintjes weggieten...zonde!!!!
De laatste dag van het jaar zijn we terug naar Te Aroha gereden om Ludo en zijn fiets Eva op te pikken en samen oud op nieuw te vieren! We kampeerden met zeezicht in de buurt van Miranda en maakten de nodige voorbereidingen voor de BBQ. Het was voor iedereen wel een beetje vreemd om met zomerse temperaturen en zonder familie of de gebruikelijke vrienden Oudjaar/Nieuwjaar te vieren. Het leek niet echt ;-)
De oudejaarsnacht hebben we gevuld met BBQ-en, kleine cadeautjes uitpakken en zetten (kaarten) tot in de late uurtjes. We vonden de Nieuw Zeelanders wel een beetje saai want om middernacht kwam er niet één iemand uit zijn campervan om het nieuwe jaar in te zetten...vreemd! Al zal het regenweer er ook wel voor iets tussengezeten hebben ;-)
Met een redelijk licht hoofd en pannenkoeken hebben we 1 januari verder ingezet :-).
De volgende dagen zijn we met ons 4 verder gereden richting het noorden. In de buurt van Kerikeri (Paihia) zijn we door Mike (een vriend van tijdens de Mongol Rally) opgepikt geweest om mee te gaan vissen op zee. We genoten van onze boottocht in een van de mooiste stukjes zeekust van het Noordereiland, The Bay of Islands! Maar toen het op vissen aankwam...werd de vangst 0,00. Spijtig, want we hadden nog zo gehoopt op een lekker visje op de BBQ! Als alternatief werd het toen maar fish & chips... ;-)
In Kaitaia was er eindelijk een mechanieker beschikbaar om eens naar onze waterpomp en muziekboxen te zien. Er zat ergens een fout, maar door een trukje kregen we toch weer water uit te kraan. En het was heel logisch dat er geen muziek uit onze boxen kwam, want er zaten geen boxen in! Hahaha...foutje van Jucy. Die beloofden ons een andere camper en wat compensatie als we terug langs Auckland passeerden.
Eens aangekomen op Cape Reinga (het meest noordelijke punt van NZ) genoten we van het uitzicht waar de Tasman Sea en de Pacific Ocean in elkaar over gaan. De volgende dag hebben we Ludo op dit meest noordelijke puntje, aan de vuurtoren, afgezet en kon hij zijn tocht op de fiets verderzetten richting het meest zuidelijke puntje van NZ, nl Bluff.
Veel succes Ludo en tot ergens binnen een paar weken op het Zuidereiland! Het was fijn en heel gezellig om een week samen met jou te reizen! Super!
In de buurt van Cape Reinga maakten we een dagwandeling doorheen meters hoge duinen en met ongelooflijk mooie uitzichten op deze woeste kustlijn!
De hele weg terug naar Auckland genoten we van liefelijke landschappen, bossen met de dikke Kauri-bomen, weiden, koeien en schapen, heuvels en bergjes en met de kust steeds ongelooflijk dichtbij.
In Auckland wisselden we onze camper en reden we verder naar het zuiden richting Hamilton. In Cambridge kwamen we 's ochtends tot de constatatie dat we niet meer konden starten wegens een platte batterij... :-( Maar een geluk bij een ongeluk, we hadden al snel iemand gevonden met startkabels en die man, Pete, nodigde ons uit voor een tochtje op de rivier met zijn boot. En als we zin hadden konden we waterskiën. Ok dat was fijn! Nicolas waagde zich voor de eerste keer aan wakeboarden (waterskiën maar dan met een soort snowboard) en geraakte niet zo gemakkelijk uit het water... ;-) (maar het is dan ook een pak moeilijk dan met ski's) en Patrick ging voor het waterskiën. Na lang twijfelen (ik ben immers niet zo'n waterrat) ging ik dan toch ook voor het waterskiën...na een poging of 7 geraakte ik toch voor een paar seconden recht boven het water ;-). En het was leuk! We genoten later nog meer van hun gastvrijheid, daar we onze camper in hun tuin mochten plaatsen en meegenieten van hun afhaal Chinees ;-)
Omdat die platte batterij eigenlijk niet kon, namen we terug contact op met Jucy en die stuurde ons in Hamilton opnieuw naar een garage waar ze de alternator vervangden. Nadien bleek ons batterij-probleem nog niet opgelost want onze frigo deed het meer niet dan wel. Als we in Wellington zouden zijn, zouden de mensen van Jucy het zelf eens nakijken. Man man man wat een miserie...gelukkig waren hun compensaties voldoende.
We maakten ons niet te druk en reden richting Lake Taupo waar we 's avonds overnachten in de bergen met zicht op Mount Doom (Lord Of The Rings). Nadien waagden we ons aan The Forgotten Highway (nr43). Een weg van 207 km waar enkel maar een paar hele kleine dorpjes zijn en voor de rest niets dan weilanden, heuvels en bossen. Heel mooi en het gekke is dat er ook een klein onafhankelijk dorpje is nl. Republic of Whangamomona! Zelfs met een eigen president! ;-)
Aan het einde van The Forgotten Highway hadden we zicht op de met sneeuw bedekte vulkaan Mount Egmont/Taranaki. Prachtig! We kampeerden aan de voet van deze vulkaan en de volgende dag waagden we ons aan de beklimming! Aangezien het laatste stuk voor mij met teveel gravel (en dus schuifachtig) en te stijl was, ging ik terug naar beneden, maar Nicolas haalde met enige inspanning toch de top! :-)
Helemaal in het zuiden bereikten we dan de hoofdstad, Wellington. Hier gingen we op bezoek bij Kirstin. Een Nieuw Zeelandse die Nicolas tijdens vorige reizen heeft ontmoet. Het was een leuke kennismaking en ze liet ons Wellington zien, met lekkere fish & chips, optredens in het park en een mooi uitzichtpunt. In Wellington gingen we ook weer naar Jucy om onze batterij te laten nakijken. Daar kregen we een nieuwe frigo en een nieuwe batterij...en de boodschap om 2 dagen veel te rijden. Dus we veranderden onze plannen om Wellington verder te verkennen naar het bezoeken van Cape Palliser. Hier vonden we fantastische zichten inclusief vuurtoren, zeehonden en heel heel veel wind.
Op weg naar Cape Palliser passeerden we ook langs Featherston, een dorp waarvan er vele mannen gesneuveld zijn in het West-Vlaamse dorp Mesen tijdens de eerste wereldoorlog. Helaas bleek die nieuwe batterij het ook niet te doen (kapotte cel) en werd deze nog eens vervangen door een nieuwe en zwaardere batterij. We moeten wel zeggen dat de mensen van Jucy steeds gehoor hadden naar onze geklaag, en zeer begrijpend waren. Tevens waren ze verre van beroerd om onze miserie te compenseren. Die ging van ons verrassen op een parking met bier en chocolade tot de nodige financiële vergoedingen en zelfs een gratis cruise op Milford Sound (een vd highlights op het zuidereiland)
.... En toen namen we de ferry naar Picton op het Zuidereiland
....
....
....
tmm dmm, tmmm dmmm ....
....
....
....
Spannend hé ! ;)
Maar jullie moeten nog even op het vervolg wachten. Geniet intussen wat van de fotokes.
In Auckland hebben we gezocht achter een geschikt transportmiddel om dit mooie land mee te doorkruisen. Na lang overwegen is het een knal groene Jucy Camper geworden.
Samen met Patrick hebben we onze Lucy, van Jucy, volgeladen en zijn we vertrokken richting Te Aroha (150km ten zuid-oosten van Auckland). Daar hadden we afgesproken met Ludo, onze vriend uit Hechtel, die de wereld rondfietst en ondertussen ook in NZ was aangekomen. Het was een leuk weerzien! Aangezien Ludo nog bij andere vrienden logeerde, zijn wij eerst nog de Coromandel gaan verkennen. Maar onze Jucy Camper deed vanaf dag 1 al een beetje moeilijk..., we hadden problemen met onze waterpomp in het woongedeelte en er kwam geen muziek uit de boxen vooraan.... :-( Dat was minder....en aangezien we net in de periode tussen Kerst en Nieuwjaar zaten was er geen enkele technieker/garage beschikbaar die ons kon verder helpen. We hebben moeten wachten tot een paar dagen na nieuwjaar vooraleer er terug water uit onze kraan kwam...
Het scheireiland Coromandel (ten oosten van Auckland) is heel mooi! Met natuurlijk heel veel stranden en kronkelende wegen. Onze kampeerplaatsen waren stuk voor stuk erg de moeite en gratis! Wakker worden met het geluid van de golven van de zee is toch iets speciaal! Al kregen we er wel direct een geschreven verwittiging dat we niet mochten drinken in het openbaar, en dus ook niet aan onze camper. Er was een totaal alcoholverbod tijdens de feestdagen...wisten wij veel!? De politieagente was niet echt in een goede bui, want we moesten zelfs onze geopende pintjes weggieten...zonde!!!!
De laatste dag van het jaar zijn we terug naar Te Aroha gereden om Ludo en zijn fiets Eva op te pikken en samen oud op nieuw te vieren! We kampeerden met zeezicht in de buurt van Miranda en maakten de nodige voorbereidingen voor de BBQ. Het was voor iedereen wel een beetje vreemd om met zomerse temperaturen en zonder familie of de gebruikelijke vrienden Oudjaar/Nieuwjaar te vieren. Het leek niet echt ;-)
De oudejaarsnacht hebben we gevuld met BBQ-en, kleine cadeautjes uitpakken en zetten (kaarten) tot in de late uurtjes. We vonden de Nieuw Zeelanders wel een beetje saai want om middernacht kwam er niet één iemand uit zijn campervan om het nieuwe jaar in te zetten...vreemd! Al zal het regenweer er ook wel voor iets tussengezeten hebben ;-)
Met een redelijk licht hoofd en pannenkoeken hebben we 1 januari verder ingezet :-).
De volgende dagen zijn we met ons 4 verder gereden richting het noorden. In de buurt van Kerikeri (Paihia) zijn we door Mike (een vriend van tijdens de Mongol Rally) opgepikt geweest om mee te gaan vissen op zee. We genoten van onze boottocht in een van de mooiste stukjes zeekust van het Noordereiland, The Bay of Islands! Maar toen het op vissen aankwam...werd de vangst 0,00. Spijtig, want we hadden nog zo gehoopt op een lekker visje op de BBQ! Als alternatief werd het toen maar fish & chips... ;-)
In Kaitaia was er eindelijk een mechanieker beschikbaar om eens naar onze waterpomp en muziekboxen te zien. Er zat ergens een fout, maar door een trukje kregen we toch weer water uit te kraan. En het was heel logisch dat er geen muziek uit onze boxen kwam, want er zaten geen boxen in! Hahaha...foutje van Jucy. Die beloofden ons een andere camper en wat compensatie als we terug langs Auckland passeerden.
Eens aangekomen op Cape Reinga (het meest noordelijke punt van NZ) genoten we van het uitzicht waar de Tasman Sea en de Pacific Ocean in elkaar over gaan. De volgende dag hebben we Ludo op dit meest noordelijke puntje, aan de vuurtoren, afgezet en kon hij zijn tocht op de fiets verderzetten richting het meest zuidelijke puntje van NZ, nl Bluff.
Veel succes Ludo en tot ergens binnen een paar weken op het Zuidereiland! Het was fijn en heel gezellig om een week samen met jou te reizen! Super!
In de buurt van Cape Reinga maakten we een dagwandeling doorheen meters hoge duinen en met ongelooflijk mooie uitzichten op deze woeste kustlijn!
De hele weg terug naar Auckland genoten we van liefelijke landschappen, bossen met de dikke Kauri-bomen, weiden, koeien en schapen, heuvels en bergjes en met de kust steeds ongelooflijk dichtbij.
In Auckland wisselden we onze camper en reden we verder naar het zuiden richting Hamilton. In Cambridge kwamen we 's ochtends tot de constatatie dat we niet meer konden starten wegens een platte batterij... :-( Maar een geluk bij een ongeluk, we hadden al snel iemand gevonden met startkabels en die man, Pete, nodigde ons uit voor een tochtje op de rivier met zijn boot. En als we zin hadden konden we waterskiën. Ok dat was fijn! Nicolas waagde zich voor de eerste keer aan wakeboarden (waterskiën maar dan met een soort snowboard) en geraakte niet zo gemakkelijk uit het water... ;-) (maar het is dan ook een pak moeilijk dan met ski's) en Patrick ging voor het waterskiën. Na lang twijfelen (ik ben immers niet zo'n waterrat) ging ik dan toch ook voor het waterskiën...na een poging of 7 geraakte ik toch voor een paar seconden recht boven het water ;-). En het was leuk! We genoten later nog meer van hun gastvrijheid, daar we onze camper in hun tuin mochten plaatsen en meegenieten van hun afhaal Chinees ;-)
Omdat die platte batterij eigenlijk niet kon, namen we terug contact op met Jucy en die stuurde ons in Hamilton opnieuw naar een garage waar ze de alternator vervangden. Nadien bleek ons batterij-probleem nog niet opgelost want onze frigo deed het meer niet dan wel. Als we in Wellington zouden zijn, zouden de mensen van Jucy het zelf eens nakijken. Man man man wat een miserie...gelukkig waren hun compensaties voldoende.
We maakten ons niet te druk en reden richting Lake Taupo waar we 's avonds overnachten in de bergen met zicht op Mount Doom (Lord Of The Rings). Nadien waagden we ons aan The Forgotten Highway (nr43). Een weg van 207 km waar enkel maar een paar hele kleine dorpjes zijn en voor de rest niets dan weilanden, heuvels en bossen. Heel mooi en het gekke is dat er ook een klein onafhankelijk dorpje is nl. Republic of Whangamomona! Zelfs met een eigen president! ;-)
Aan het einde van The Forgotten Highway hadden we zicht op de met sneeuw bedekte vulkaan Mount Egmont/Taranaki. Prachtig! We kampeerden aan de voet van deze vulkaan en de volgende dag waagden we ons aan de beklimming! Aangezien het laatste stuk voor mij met teveel gravel (en dus schuifachtig) en te stijl was, ging ik terug naar beneden, maar Nicolas haalde met enige inspanning toch de top! :-)
Helemaal in het zuiden bereikten we dan de hoofdstad, Wellington. Hier gingen we op bezoek bij Kirstin. Een Nieuw Zeelandse die Nicolas tijdens vorige reizen heeft ontmoet. Het was een leuke kennismaking en ze liet ons Wellington zien, met lekkere fish & chips, optredens in het park en een mooi uitzichtpunt. In Wellington gingen we ook weer naar Jucy om onze batterij te laten nakijken. Daar kregen we een nieuwe frigo en een nieuwe batterij...en de boodschap om 2 dagen veel te rijden. Dus we veranderden onze plannen om Wellington verder te verkennen naar het bezoeken van Cape Palliser. Hier vonden we fantastische zichten inclusief vuurtoren, zeehonden en heel heel veel wind.
Op weg naar Cape Palliser passeerden we ook langs Featherston, een dorp waarvan er vele mannen gesneuveld zijn in het West-Vlaamse dorp Mesen tijdens de eerste wereldoorlog. Helaas bleek die nieuwe batterij het ook niet te doen (kapotte cel) en werd deze nog eens vervangen door een nieuwe en zwaardere batterij. We moeten wel zeggen dat de mensen van Jucy steeds gehoor hadden naar onze geklaag, en zeer begrijpend waren. Tevens waren ze verre van beroerd om onze miserie te compenseren. Die ging van ons verrassen op een parking met bier en chocolade tot de nodige financiële vergoedingen en zelfs een gratis cruise op Milford Sound (een vd highlights op het zuidereiland)
.... En toen namen we de ferry naar Picton op het Zuidereiland
....
....
....
tmm dmm, tmmm dmmm ....
....
....
....
Spannend hé ! ;)
Maar jullie moeten nog even op het vervolg wachten. Geniet intussen wat van de fotokes.